2022 - augustus 14 tm 21 - Op weg naar Griekenland

Het begint al weer aardig warm te worden als we op 14 augustus rond 10.00 uitgezwaaid worden door zoonlief. Hij zal ons ‘landgoedje’ de komende tijd bewaken. De reis verloopt voorspoedig en even na de middag zijn we in Bodenwerder, een leuk authentiek stadje aan de Weser. Aan het eind van de middag lopen we het stadje in voor een biertje én … ter voorbereiding op onze reis … eten we heerlijk bij de Griek. Het is overigens, op de open terrasjes na, behoorlijk stilletjes in het stadje. Veel restaurants e.d. zijn gesloten. Gesneuveld in de corona-tijd ?

De volgende morgen zijn we bezig met allerlei ‘onnozele’ reparaties. Het hoekje van de luifel is een stukje verschoven, dat valt terug te schuiven en duct-tape doet de rest. Omdat de schotel in de war is, starten we de motor opnieuw, maar daardoor schieten ook de hydraulische steunpoten in de stress. Pfff…. Uiteindelijk alles weer gereset en werkend gekregen. Omdat het wat buiig en onweersachtig weer is,  besluiten we om maar een stukje verder langs de Weser te rijden en komen uiteindelijk terecht in Beverungen op een aardige camperplaats bij een hotel en een pontje naar de overkant van de Weser. Hier is het prima weer en het hotel zum Linde bij de camperplaats heeft lekkere koele biertjes.

De volgende dag pakken we dan de fiets en gaan op pad langs de Weser. Het is zo’n 30 graden, dat mocht dan wel weer wat minder.  We maken toch een leuk tochtje heen en terug langs de Weser, al is het op een terrasje beter toeven dan in de zon.

Op woensdag verder in zuidelijke richting. Veel wegwerkzaamheden maar toch allebei zo’n 2x relaxed 1 tot 1,5 uur gereden en aardig opgeschoten. We vinden een prachtige plek bij een boer aan een vijver in het piepkleine dorpje Fichtenau. Er is plek voor circa 6 campers.  

Op donderdag toeren we verder en gaan de Fernpass over en parkeren ons bij camping Rossbach in de bergen bij Nassereith. Hier waren we al eerder. Een wat oudere camping maar alles is er, het werkt en het is schoon. De weersverwachting belooft hier zware regenbuien. Dat blijkt uiteindelijk mee te vallen en ze vallen voornamelijk ’s nachts en ’s morgens, zodat we vrijdag en zaterdag na de middag toch nog wat leuke bergwandel-tochtjes kunnen doen.

Op zondag is het tijd om verder te gaan. We vullen de watertank en onderweg de dieseltank en de koelkast. Het is zonnig en helder weer, dus de witte toppen die er nog zijn schitteren in de zon. We steken de Reschenpass over van Oostenrijk naar Italie. We gaan naar Glurns oftwel Glorenza in het Italiaans. In het Vinschautal / Val Venosta. Als we dichtbij de camping zijn, moeten we twee keer door een poortje onder een kerk door. Hoogte 3,20 dus dat kan net … maar de breedte … als de spiegels erdoor kunnen kan de rest van de camper er ook door, zegt Anno … En dat heb ik (Mia) natuurlijk weer. Voetje voor voetje of eigenlijk bandje voor bandje past het er nét door …. Daarna nog een héél smal weggetje naar de camping… géén idee hoe dat zou moeten als je daar iemand tegen komt. Het is eigenlijk voller dan we verwacht hadden rond deze tijd, maar er is nog wel een plekje voor ons aan de rand met een mooi uitzicht op de bergen. Het is hier op een hoogte van circa 925 meter overdag zo rond de 26 graden en het koelt ’s nachts lekker af. Hier vermaken we ons wel even!

Hartelijke groet en tot de volgende blog! Mia en Anno.

NB: Wanneer je je aanmeldt helemaal onder op deze site, en e.e.a. daarna nog even via je email bevestigd, ontvang je automatisch een mailtje wanneer er een nieuw verhaal en/of foto’s zijn. Je wordt verder nergens geregistreerd en ontvangt ook geen spam, want we betalen voor deze site.