2022 - september 10 tm 18 - Griekenland

Op zaterdag de 10e reizen we naar de volgende bestemming: Gialova, circa 150 kilometer. We maken een stop bij de warmwaterbronnen van Kaiafas. Het water is groenachtig blauw en ruikt wat zwavelachtig. (net als in IJsland). Als je de kleine visjes brood voert komen ook de schildpadjes tevoorschijn, een leuk gezicht. Als we onze weg vervolgen raken we weer het spoor bijster omdat de doorgaande weg afgezet is vanwege een markt. Hoe dan verder … dat staat er niet bij … Nu zijn we dat ondertussen wel gewend hier, net als verkeersborden en snelheidsborden die er eigenlijk voor de flauwekul staan, in ieder geval niet voor de Grieken zelf …. Met de plaatsnaamborden komen we ook niet verder want het Griekse alfabet is voor ons een raadsel. Dankzij Garmin en Google vinden we toch weer onze weg. Camping Erodios in Gialova / Pylos ligt ook weer aan zee. Het blijft erg warm, we gaan even op de fiets naar het piepkleine stadje en het gezellige haventje vol met terrasjes, kijken Formule 1 in de schaduw van de camper en spelen ’s avonds een nieuw kaartspel met medereizigers.

Op maandag de 12e wordt ik zodra we buiten zijn, door velen al gefeliciteerd. We halen een lekker taartje in het winkeltje. ’s Middags hebben we een boottocht door de baai van Navarino. Er schijnen veel scheepswrakken te liggen van de Turken, die door een eenheid van Russen, Britten en Fransen verjaagd zijn waarna Griekenland in 1827 weer vrij was. Er staan hier en daar monumenten voor de gesneuvelden. Van de wrakken zelf is niets te zien …. We maken enkele stops om monumenten e.d. te bekijken en daarbij is er dan ook gelegenheid om in zee te zwemmen. Aan het eind van de baai vraagt kapitein Yannos of we allemaal de zee op durven, want deze is nogal wild. De meerderheid vindt het oké, Yannos zet de Sirtaki song aan en dan begint een ruige tocht met hoge golven langs indrukwekkende rotspartijen. De zee is echt wild en het water vliegt aan alle kanten langs en over de boot. Ik vind het prachtig, maar sommigen zien toch wat bleekjes … ’s Avonds gaan we met z’n 6-en gezellig uit eten en daarna borrelen we op de camping nog even na met een groepje van 8. Al met al een hele gezellige verjaardagsdag!

Dinsdags gaan we op de fiets naar en door de Navarino lagune. Een prachtig natuurgebied, waar flamingo’s en allerlei andere vogels te zien zijn. Een gravelpad gaat helemaal tussen het water door en geeft prachtige vergezichten. Daarna een lekkere lunch in Gialova in de schaduw op een terras met zeezicht. Lunchen doe je hier net als in veel zuidelijke landen rond half drie met een ‘gewone’ maaltijd, zodat wij Nederlanders dan ’s avonds genoeg hebben aan een broodje.

De volgende dag reizen we door naar Stoupa, camping Kalogria. Het is een mooie route door de bergen met mogelijkheid tot stoppen bij leuke stadjes onderweg. Onderweg krijgen we al appjes dat het heel druk is, dat er markt is, dat je de camper niet kwijt kan en een enkeling staat helemaal vast…. Wij weten genoeg en stellen de navigatie in op de tolweg om Kalamata heen en voor 1,50 rijden we probleemloos om het stadje heen. Op de camping is het zoals gebruikelijk tijdens deze reis een hele heisa om iedereen op de plek te manouvreren. De griekse campings zijn niet berekend op het formaat camper wat momenteel gebruikelijk is. De bomen zijn laag en dikke takken versperren een normale inrij-route.  Dus er moet soms ter plekke een andere oplossing gezocht worden. ’s Avonds eten we met zijn 6-en in een restaurantje aan zee. De volgende dag is het lummelen bij de camper; er is geen zwembad en het is nog wel een eindje lopen naar zee … behalve dat we geen echte zwemmers zijn en zéker niet op een strandstoel aan zee in de volle zon gaan liggen, is het ons gewoon te ver in deze warmte.

Op vrijdag gaan we fietsen langs de kust, er loopt een redelijk weggetje met ontzettende mooie uitzichten op de rotsen en de zee. We fietsen tot het volgende dorp Agios Nikolaos en dan nog verder door tot nog een volgend dorpje door tot de weg uiteindelijk ophoudt en als grindpad hogerop de bergen in gaat. We keren om en eten op een terrasje in Agios Nikolaos een maaltje heerlijke pancakes, met een halve liter (alcoholvrij) bier om het vocht weer aan te vullen. ’s Avonds is er op het terras van de camping een pizza-avond georganiseerd. Vijf verschillende soorten, alleen was er vergeten op de doos te vermelden waarmee ze belegd waren … en ze zien er allemaal hetzelfde uit … pfff … kijken en (laten) proeven dan maar  …

Door naar de volgende bestemming op zaterdag. Prachtige rit door de bergen, door héle smalle doorgangetjes in kleine dorpjes. Dit gedeelte noemen ze de Mani met karakteristieke huizen. Onderweg doen we een bezoek aan de grotten van Diros / Glyfada. In een smal plat bootje, waar we met z’n 6-en in kunnen worden we de fantastisch mooie grotten doorgevaren. Regelmatig moeten we bukken of zelfs liggen om onder de rotspartijen door te kunnen. Aan het eind nog een eindje wandelend verder met uiteindelijk buiten een prachtig zicht op de baai met helderblauw water. Op de camping Gythion Bay weer het gebruikelijke ritueel van te kleine plekjes of bomen die in de weg staan. Als iedereen uiteindelijk een plek heeft en de rust is weergekeerd, gaan we naar het restaurant, wat een fraai schaduwrijk terras aan zwembad / zee heeft.

Op zondag lopen we een stuk langs het strand en kijken naar de vele windsurfers die hier bezig zijn. Er schijnt hier een goede wind te staan voor dat soort bezigheden. Elke middag zo rond 15/16 uur komen er windvlagen waardoor er kleine zandstormpjes ontstaan. Dus zand overal tot zelfs binnen in de camper. Alle ramen en deuren dicht is vanwege de warmte ook geen optie …. ’s Avonds is er door de leiding een borrel georganiseerd waar de verjaardagen van de deelnemers die tijdens de reis jarig zijn, gevierd worden. En laten dat nou alleen wij 2-en zijn …. We maken nog wat extra hapjes en om half 6 begint ‘de borrel’. We krijgen zelfs nog een kadootje, Anno een klein flesje Ouzo en ik (Mia) een leuk weckpotje voor olijven of andere dingen. Het is heel gezellig, iemand zorgt voor muziek, er wordt zelfs wat gedanst en we krijgen een showtje te zien van ‘Paradise by the Dashboard Light” én er wordt nog wat gegoocheld met lucifers. Kortom, weer een heel bijzonder en leuk verjaardagsfeestje. Het is al rond half 8 als iedereen opstapt en het is nog steeds erg warm in de camper dus hup … naar het restaurant. Voor een karafje wijn, een hoofdgerecht, een nagerecht én een glas ouzo betalen we hier slechts 11 euro per persoon. Daarvoor kun je niet gaan staan zweten in de camper …

Wordt vervolgd!