2022 - september 4 tm 9 - Griekenland

Op zondag is het nog steeds erg warm. Gelukkig hebben we schaduw van de 900 jaar oude olijfbomen. Maar een frisse duik in het zwembad is ook niet verkeerd … Aan het eind van de middag hebben we ‘happy hour’ met de groep. Daarna eten we in het campingrestaurantje aan zee met z’n achten. Vanwege de warmte wordt ook maandag een lummel- en zwemdag.

Op dinsdag reizen we weer verder naar Glifa, camping Ionion Beach, een kleine 300 kilometer over wegen waarbij we soms slalommen om de gaten te ontwijken en rijden op een 4-baans snelweg die zomaar ineens ophoudt … danwel over gaat in een hoop grind en zand… Ook de bewegwijzering is niet altijd je-van-het en zodoende komen we regelmatig camperaars van de groep tegen die dan weer de éne kant en dan weer de andere kant oprijden met een gebaar achter het stuur van …. “ik begrijp hier helemaal niets meer van”  …   Bij het stadje Aitolikón wat op een eilandje midden in een grote lagune ligt, doen we de lunchstop. Het ‘authentieke’ wat het zou moeten zijn ontgaat ons enigszins. We passeren ook enorme zoutvelden en een zoutfabriek bij Messolonghi. Het schijnt dat 80% van de zoutproduktie van Griekenland hier vandaan komt. We rijden verder over de fraaie Rio-Antirrio brug bij Patras die de zeestraat tussen de Ionische Zee en de Korintische Golf overspant.

Camping Ionion Beach blijkt een keurige, luxe camping aan zee te zijn mét een zwembad en restaurantje en veel mooie beplanting. De volgende dag fietsen we vanaf de camping een rondje van zo’n 25 kilometer. Al heel snel houdt de verharde weg op en gaat over in gravel en keien, maar de route is wel mooi door bos en duin langs de zee. Er ligt alleen echt overal langs de weg, heel veel plastic en ander afval. Rond de middag zijn we weer op de camping en is het zwembad best lekker om af te koelen.

Op donderdag houden we wasdag; er wordt veel gebruik gemaakt van de wasmachines. Even in de zon, als het laatste aan de lijn hangt is het eerste al weer bijna droog … ’s Avonds is het dan tijd voor de Griekse avond. We krijgen een uitgebreid diner met veel gangen, en er komt een Griekse dansgroep in klederdracht een vrolijke voorstelling geven. Uiteraard kunnen we (ik, Mia dus …) de sirtaki meedansen en meedoen aan een soort stoelendans. In de pauze dan de onmisbare nationale drank, de ouzo, vergezeld van een zoetig taartje. Als de groep weg is kunnen we nog dansen op de muziek die de obers / discjockeys draaien. Kortom, een hele gezellige avond!

De volgende dag al weer vroeg op voor een excursie naar Klio’s Honeyfarm. De bijenhouderij is een soort familiebedrijf, grootvader is ermee begonnen, kleindochter runt het nu en geeft rondleidingen en een uitgebreide uitleg, waarna nog een heerlijke lunch volgt. Uiteraard kunnen we ook nog honing en wat andere artikelen kopen.

Daarna gaan we naar het museum en de opgravingen van Olympia, waar de oorsprong van de Olympische Spelen liggen en waar elk Olympisch  jaar ook de vlam ontstoken wordt. Gids Saskia, getrouwd met een Griek en al 25 jaar woonachtig hier, kan boeiende verhalen vertellen over de Griekse goden en de mythologie. Olympia is een uitgestrekt opgravingsveld , op de plaats waar om de vier jaar de Olympische Spelen in de klassieke oudheid werden gehouden. We bekijken de oude atletiekbaan, resten van tempels, altaren etc. De opgravingen gaan nog steeds door, er wordt nog steeds veel gevonden onder een circa 7 meter dikke laag zand en klei. Heel interessant, maar met de warmte zijn we ook blij met het terras bij de uitgang ….

Morgen, zaterdag de 10e volgt weer een reisdag.

Wordt vervolgd!